Emma #20
Het moment dat ik naar Engeland ging in 2012 om daar op een biologische boerderij te werken is duidelijk het keerpunt geweest. Ik wilde weten waar mijn voedsel echt vandaan kwam. Ik wilde weten waar de melk vandaan kwam, of varkens echt zo intelligent en schoon zijn, hoe je een kip slacht en of het nemen van zo’n kippenleven mij het kippenpootje op mijn bord waard was. Toen ik haar oppakte wist zij het al. Ze bleef heel rustig in mijn armen zitten. Terwijl ze normaal gesproken, wanneer ik iedere ochtend haar eieren kwam halen, me altijd venijnig in mijn hand pikte. Zou ik het nogmaals doen? Nee. Het doden van de kip voor het vlees, wat ik niet perse nodig heb, was het nemen van zo’n leven niet waard. Sindsdien ben ik vegetariër, want wat is het verschil tussen het zelf doden van een dier en het kopen van een kippenborst in de supermarkt? Persoonlijk denk ik dat iedereen die eten nuttigt, of kleding koopt, of op een andere manier consumeert, zonder te weten waar het vandaan komt en wie ervoor heeft moeten lijden, een stukje ongelukkigheid met zich mee draagt. Ik wil dat stukje ongelukkigheid zo klein mogelijk houden door zo bewust mogelijk te leven.
Met trots kan ik vertellen dat ik al 2 jaar geen nieuwe kledingstukken (m.u.v. onderbroeken, panty’s, sokken en zwemkleding) heb gekocht. Omdat er niet genoeg transparantie is over de werkomstandigheden in de kledingfabrieken. Omdat ik écht geloof dat we met z’n allen een duurzame levensstijl kunnen, willen en moeten hebben, geef ik zelf het goede voorbeeld. Niet vliegen binnen Europa. Geen vlees eten. Zo veel mogelijk biologisch en seizoensgebonden eten en zo weinig mogelijk verpakkingsmateriaal. Om dat te bereiken haal ik mijn groenten in de lente, zomer en herfst van de biologische zelfoogst-tuin in Haarlem. De groenten leggen weinig kilometers af en zitten niet in plastic verpakt. Bovendien mag ik de wortelen zelf uit de grond trekken en de aarde eraf vegen. Dat maakt mij gelukkig. Los van eigen principes wil ik in al het werk wat ik doe bijdragen aan een duurzamere wereld. Dat zorgt voor een intrinsieke motivatie die ik uit mijn liefde voor mijn omgeving en mijn geloof in een duurzame wereld haal.
Met mijn omgeving probeer ik op een laagdrempelige manier te delen wat voor een keuzes ik maak in mijn leven. Dat kan inspirerend zijn voor mensen, en tot verduurzaming in iemands leven leiden. Zelf geloof ik met heel mijn hart dat één persoon ontzettend veel kracht heeft om een verandering in gang te zetten. Dat maakt mij optimistisch over de toekomst, en zorgt ervoor dat ik mij zelden ongelukkig voel over de enorme veranderingen die moeten gaan plaatsvinden willen we deze wereld verduurzamen. Toch houd ik het bij het delen van mijn eigen ervaringen, omdat je op die manier ook het voorrecht hebt om te kunnen luisteren naar iemand die een andere levenswijze heeft. Ik kan namelijk niet zeggen of mijn overtuiging de juiste is, omdat geen mens die zelf overtuigd is objectief genoeg is om daar een oordeel over te vellen.